Waarom ik veganistisch ben gaan eten

Hoewel ik op mijn mindstyleblog wel meerdere malen heb geschreven over veganistisch eten, heb ik nooit echt uitgelegd waaróm ik het deed. Met één simpele reden: ik wist het gewoon niet. Het begon meer gewoon als experimentje en ik had – en heb – nog lang niet genoeg kennis over hoe de bio-industrie om het helemaal precies uit te leggen. Daarnaast wil ik niet al te activistisch overkomen, en dan wordt een duidelijke uitleg toch wel ietwat lastig. Maar ja, je kunt natuurlijk geen vegan foodblog beginnen zonder die vraag gesteld te krijgen. Vandaar dat ik er toch maar een blogpost over schrijf – heb ik in ieder geval iets om naar te verwijzen. ;) Dit is dus waarom ik vegan eet – en vooral ook de redenen die níet op mij van toepassing zijn.

Disclaimer 1
Ik schrijf expres ‘waarom ik veganistisch ben gaan eten’ en niet ‘waarom ik veganist ben geworden’. Hoewel ik sowieso geen leer en bont draag – veeel te duur – en wel afval scheid en zo, is het niet zo dat ik verder overal al op let. Ik wil eerst genoeg gewend raken aan het eten; daarna volgen de make-up, kleding etc. wellicht wel. Momenteel koop ik mijn kleding dus nog gewoon bij de H&M en af en toe zelfs bij Primark – hoewel ik wel echt veel minder kleding koop dan de gemiddelde vrouw. En biologisch eten doe ik eigenlijk ook (nog) niet. Kleine stapjes. (Lees vooral ook even deze blogpost van Lisa over vegetarisch eten en het op je eigen tempo doen.

Disclaimer 2
Ik ben een beginnende vegan. Dat wil zeggen dat ik nog véél meer onderzoek moet doen naar voedingsstoffen en dergelijke. Ik slik inmiddels vitamine B12 bij en ik heb ook wel het vermoeden dat ik genoeg dingen binnenkrijg omdat ik vrij veel noten en peulvruchten eet, maar zeker weten doe ik het niet. Daarnaast heb ik nog een hele lijst aan documentaires die ik misschien wel, maar misschien ook niet ga kijken. Zoals ik al zei: kleine stapjes. Ik leer steeds meer over veganisme, maar er is ook nog heel veel wat ik níet weet.

Een beetje geschiedenis
Ergens in mei 2009 besloot ik om vegetarisch te gaan eten. Ik was 12 en ik heb werkelijk geen idee wat er in mijn hoofd omging, want ik was gek op vlees. Maar goed, ik zei tegen mijn moeder dat ik geen vlees meer wilde eten, zij zei ‘oké’ en stopte er zelf ook mee. Hoewel ik geen idee had wat mijn motieven toen waren (waarschijnlijk iets van ‘zielig voor de dieren’), kan ik me nog wel heel goed herinneren dat we een dag later tonijn aten (dat had mama al gekocht) en dat ik het niet kon weerstaan om toch één stukje te eten. Daarna at ik nooit meer vlees en daar heb ik het nooit moeilijk mee gehad.

Hoewel ik wel al jarenlang het voornemen om ooit aan de vegan challenge mee te doen, gewoon omdat ik nieuwsgierig was hoe dat zou zijn, wist ik nooit precies wat veganisme inhield. Vegetariër zijn was inmiddels zo’n vanzelfsprekendheid dat ik er verder ook niet echt mee bezig was. Mijn moeder zei altijd dat we wel gewoon zuivel konden eten omdat daar geen dieren voor werden doodgemaakt en ik nam dat natuurlijk aan.

Pas in het najaar van 2015 begon ik er echt over na te denken, toen ik een filmpje op Facebook zag van een kalfje dat bij zijn moeder werd weggehaald én tegelijkertijd het boek van de Groene Meisjes las. Ik besloot drie weken lang een soort vegan challenge te doen en dat ging eigenlijk heel makkelijk. Toen ik een vegan brownie maakte, dacht ik: ‘Als dit lekker is, eet ik nooit meer ei en boter.’ Het was lekker. Dus vanaf eind januari 2016 ging ik veganistisch eten. En inmiddels heb ik er ook zo veel over gelezen dat ik weet dat ik voorlopig nog wel even doorga.

Dit is níet waarom ik veganistisch ben gaan eten
Omdat het gezond is
Ja, over het algemeen is vegan eten gezonder dan dierlijke producten eten. Maar goed, suiker, Oreo’s en pure chocolade zijn gewoon vegan, dus in mijn geval ligt het íets anders. Het zou zelfs best kunnen dat ik minder gezond ben gaan eten, omdat ik het zó cool vind dat je gewoon vegan kunt bakken dat ik er geen genoeg van kan krijgen. Ik denk dat ik gewoon te veel van eten houd.

Omdat ik geen vlees en kaas lust
Zoals ik al zei: ik hield van vlees. En vis. En hoewel ik kaas eigenlijk helemaal niet zo lekker vind, is een pizza met gesmolten kaas toch wél echt heel lekker. Dus nee, dat is het ook niet.

Omdat het hip is
Ik geef toe: het komt wel héél goed uit dat er steeds meer vegan restaurantjes komen. En als er niet steeds meer over te vinden was op het internet, zou ik niet eens met veganisme in aanraking zijn gekomen. Maar mensen die denken dat veganisten alleen maar hip willen zijn, zijn toch wel echt een beetje gestoord.

Dit is wél waarom ik het doe
Voor de dieren
Ik zei net dus dat mijn moeder altijd vertelde dat er geen dieren werden geslacht in de zuivelindustrie, maar dat is niet waar. Een paar maanden geleden kwam ik erachter dat de zuivelindustrie eigenlijk gewoon onderdeel is van de vleesindustrie, waar ik niks mee te maken wil hebben. Kalfjes worden gescheiden van hun moeder, de mannetjes worden geslacht omdat ze geen melk geven, etc. Ik vind dieren eten niet ethisch en dieren in hokjes stoppen ook niet. Punt.

Voor het milieu
Deze reden is er pas bij gekomen toen ik Cowspiracy zag. Dat is een superinteressante documentaire – op dat stukje waarin een gans geslacht wordt na – met vooral heel veel bizarre cijfers. Ik wist wel dat er veel CO2 vrij kwam bij de productie van vlees en dat het veel water kostte, maar dat het zó veel was, wist ik echt niet. Dus sindsdien denk ik ook aan het milieu als reden om geen dierlijke producten te eten.

Omdat het kan
Toegegeven: als ik nooit meer taart, pannenkoeken en chocola had kunnen eten, weet ik niet of ik wel veganistisch was gaan eten. MAAR gelukkig kan dat wel. Bovendien at ik sowieso al niet heel veel zuivelproducten, dus om eerlijk te zijn, is de overstap naar het veganisme voor mijn gevoel niet eens zo heel groot geweest. Dus ik dacht: als het kan, waarom dan niet?

Dit is nog lang niet alles wat ik erover te zeggen heb, maar zoals ik al zei, leg ik er liever niet al te veel nadruk op. Ik vind het superinteressant om erover te praten/discussiëren met mensen die er ook mee bezig zijn, maar ik kan me ook voorstellen dat andere mensen dat heel vervelend vinden, haha. Ik houd me dus liever gewoon bezig met koken. En eten. :)

Heb je een recept van mijn blog gemaakt? Dan zou ik het leuk vinden als je een foto stuurt! :) Dat kan bijvoorbeeld door @coloursandcooking te taggen op Instagram of @muymaaike op Twitter.

Volg je mijn blog al op Bloglovin', Facebook, Instagram en Twitter?